برای بهار ، که می آید از پس فصول

مسعود کیمیایی

بهار پشت پنجره است ، مهربان واین زخم آنقدر سوار است که می کشد مرا و تورا

اما نازنین حیف است که ما بمیریم . چرا عشق همیشه از ما فاصله دارد ؟

گاه در پس کوچه های کهنه کودکی پرسه می زنم

،،،،،،،،من از بهار چیزی نمی دانم به جز خاطره ماهی تنگ بلور