نقشهاي بر باد رفته در میان هر حباب

خیال شاعرانه شبی بود

که

از ضمیر آب بر خاست

اوج گرفت

دانه ، دانه ، سفید

با باد به رقص در آمد

و کوفت کهنه سنگ خاطره را

موج

ساحل

خاطره

خیال

همه در اوج

و می کوبند همچنان ، کهنه سنگ خاطره را