اردیبهشت ۰۸، ۱۳۸۵


به آرامی و آهستگی تنفس سنگ در شبهای خیس اردیبهشت
به آرامی و آهستگی صدای بال پروانه ای
که شب ، از سرزمین خیال من به سوی تو در خواب پرواز می کند
به آرامی و آهستگی پلکهایت که گشوده می شوند
تا صبح تلخ تکرار را دوباره بیازمایی
به آرامی و آهستگی من که در خیال تو سقوط می کنم
به آرامی فراموشی
به آرامی مرگ
به آرامی و آهستگی گریه خداوند
بر عالمی که دوست داشتن را فریادی نیست
و به همین آرامی با مرگ در می آمیزم
و نامت را
آرام و آهسته در گوش مرگ به یادگار می گذارم
حرفه ای های دوست داشتنی
" لئون "

۲ نظر:

ناشناس گفت...

در این بهار وهوای بهاری چرا حرف از مرگ میزنی

حميـرا گفت...

سلام گرامی دوست
هوای اینجا خاکستری است هوای آنجا چگونه است؟